Velen kennen hem als Jacky. Als geboren en getogen Hoeilander is Jacques Mees geen onbekende in de streek, niet in het minst omwille van de landschappen van zijn hand die bij velen in de huiskamer hangen. Jacques Mees is niet alleen een getalenteerd schilder, hij heeft een passie voor het schilderen en voor de schilderkunst.
Van Chinese inkt naar olieverf
Voor tekenen heeft hij altijd al een zwak gehad. Al heel vroeg begon hij te tekenen met Chinese inkt, maar het was pas veel later, toen het pensioen voor de deur stond, dat hij zijn passie voor het schilderen ontdekte. Hij volgde gedurende twee jaar les in Tervuren waar profs van de academie hem olieverftechnieken aanleerden. Eenmaal hij de basistechnieken in de vingers had, kon hij zich werkelijk storten op wat stilaan een echte passie werd: schilderen met olieverf. Ook aquarel en acryl heeft hij geprobeerd, maar de olieverf liet hem nooit meer los. Wekelijks wijdt hij 20 tot 25 uur aan zijn geliefkoosde bezigheid. “Het liefst schilder ik landschappen”, zegt hij, “maar ik probeer te variëren in wat ik doe, anders wordt het saai. De laatste tijd werk ik aan wat modernere doeken. Dat trekt ook andere kopers aan. De mensen hebben nu minder belangstelling voor landschappen. Ze willen liever iets persoonlijks. Ook figuratief surrealisme komt nu meer aan bod in mijn recente doeken. Dat zal blijken uit een overzichtstentoonstelling die in april plaats heeft.”
De School van Tervuren
Jacques Mees bewondert de grote meesters, zoals de School van Barbizon, of, dichter bij huis, de School van Tervuren, een groep landschapschilders die in de tweede helft van de negentiende eeuw in Tervuren en omgeving woonde en schilderde. Een paar bekende namen van de School van Tervuren: Hippolyte Boulanger, Joseph Coosemans en Isidore Verheyden. Mees is actief lid van de Vrienden van de School van Tervuren, en een aantal keren werd hij genomineerd voor een prijs. Via de liefde voor de schilderkunst bezocht hij ook geregeld Honfleur (le Paradis des Artistes), Mougins en Saint-Paul-de-Vence. Door de intense wisselwerking van individuele kunstschilders, galerijhouders en kunstliefhebbers is op deze plekken een ambiance ontstaan die verfrissend en inspirerend werkt. “Ook de productie hier aan schilderijen is fenomenaal,” zegt Jacky. Hij noemt deze schilders dan ook “virtuosen van het penseel”. Jacky gaat ook geregeld op museumbezoek in binnen-en buitenland. Schilders die hij bewondert: Michael Borremans, Jean-Michel Folon, en vooral de de gebroeders David en Pieter Oyens, te weinig bekend bij het grote publiek, maar hun werk is te bewonderen in het Charlier Museum in Brussel. Jacky houdt ook van het surrealisme met exponenten als Magritte en Dali.
Vrij Kunstatelier Vosdelle
Al heel vroeg kwam Jacques Mees terecht bij Vrij Kunstatelier Vosdelle via een ontmoeting met Jacqueline De Gryse. De ongedwongen sfeer sprak hem aan. Dank zij zijn aanpak is die sfeer nog meer uitgesproken vrij en ongedwongen geworden. Bij Jacques Mees vinden we een ideale combinatie van kennis, die hij graag deelt met anderen, en een zekere gereserveerdheid, waarbij hij de anderen vrij laat in hun beslissingen. Jacques dringt zijn ideeën en technieken niet op. Hij reikt opties aan en laat dan de leerling zelf beslissen. Op die manier wordt je creativiteit gestimuleerd, en wordt een mooi evenwicht bereikt tussen de individuele kijk van de leerling en de ervaring van de leraar. Jacky: “Ik ben graag onder de mensen. Ik geef ook graag mijn kennis door. We vormen hier een vriendenkring en er heerst hier een huiselijke sfeer… Zo nemen we altijd de tijd voor een koffiepauze, en is er altijd muziek op de achtergrond. We hebben hier ook een ongelooflijk mooi lokaal met een genereuze lichtinval. En bovendien zijn de voorwaarden van het lidmaatschap heel democratisch: 50 Euro voor een heel jaar. Zeg nu zelf…”
Wie komt er zoal naar Vrij Kunstatelier Vosdelle? Jacky: “Een heel gevarieerd publiek. Je moet er natuurlijk goesting voor hebben, en een zeker voorgevoel. De mensen die dat hebben vorderen vlug. Degenen die enkel komen om hun tijd door te brengen, blijven maar wat knoeien. Dan heeft het weinig zin!” Vrij Kunstatelier Vosdelle staat open voor iedereen. Je kan gewoon eens binnenlopen op dinsdag- of woensdagnamiddag (13-16:00), of een van de leden aanspreken.
Jacques Mees heeft zijn passie gevonden. Het schilderen en de schilderkunst vullen zijn dagen. Ooit was het anders. In zijn jonge jaren was hij heel sportief, ging hij regelmatig 10 of 15 km lopen met zoon of dochter. Nu blijft de sport beperkt tot een eindje wandelen met vrouw Lucienne. “We wandelen naar een plek, dan rusten we wat uit of gaan we iets lekker eten of drinken. De perfecte combinatie.”
Jacques Mees exposeert in het voorjaar van 2019 — van 5 tot 16 april — in het GC Felix Sohie (zaal Molenberg). Zijn productie van de laatste jaren komt hierin uitgebreid aan bod. Je kan zijn werk ook zien in een paar openbare gebouwen van Hoeilaart, zoals de Bibliotheek, de Sint-Clemenskerk en het Gemeentehuis.
(Een bijdrage van Eddy Olislaeger)
