Vrijwilligers

‘Echte vrijwilligers’, zijn er nog veel in Hoeilaart of is het inderdaad een uitstervend ras zoals wel vaker wordt beweerd? Wie even rondkijkt in het Hoeilaartse verenigingsleven komt tot de vaststelling dat er nog velen zijn die in hun vrije tijd deel uit maken van een of andere ploeg vrijwilligers die verantwoordelijkheid nemen bij culturele- en sportverenigingen, in de internationale solidariteit, bij de jeugdbewegingen, bij de volwassenen werking en de zorg voor onze ouderen en noem maar op. 

Deze week worden al die mensen op de een of andere manier gevierd en in de bloemetjes gezet als erkentelijkheid voor hun belangeloze inzet in de meeste van onze verenigingen. Vele dorpsgenoten zorgen er voor dat dankzij hun hulpvaardigheid en hun medewerking vele hartverwarmende activiteiten met de regelmaat van een klok worden georganiseerd.  

Bij al deze mensen op bezoek gaan en peilen naar hun motivatie zou ons helaas te ver leiden en daarom koos ik voor een bijzondere vereniging die in Hoeilaart meer en meer bekendheid krijgt en van wie we de werking voorbeeldig kunnen noemen. 

Meer in het bijzonder had ik een praatje met de coördinator/voorzitster Beatrijs Dhondt die mij het reilen en zeilen van Oxfam/Wereldwinkel uitlegde en hoe zij de teamgeest en de betrokkenheid van alle medewerkers ervaart. 

Beatrijs leerde Hoeilaart vooral kennen dankzij de in ons dorp wereldberoemde ‘Mallemolen’. Tijdens haar studententijd in Leuven was zij een trouwe bezoekster van het folkcafé ‘De Pimpel’ in de buurt van Sint-Maartensdal en daar werd Hoeilaart als het mekka van de folkmuziek beschreven. Met haar lief Frank die ze ook in Leuven tegen het lijf was gelopen, kwam zij af en toe naar onze streek en een tijdje later, in 1978, zouden ze zich hier vestigen. Frank was toen net begonnen bij de VRT en Beatrijs was nog werkzoekende. 

Maar toen al zat de microbe van het vrijwilligerswerk al heel diep. In haar prille jeugdjaren was zij lid van de ‘Roodkapjes’ en daarna stapte zij over naar de bij ons onbekende VKSJ- Vrouwelijke Katholieke Studerende Jeugd, de vrouwelijke KSA. In Leuven werd zij ook lid van Amada, het huidige PVDA. 

De kinderen liepen school in ‘Het Groene Dal’ en daar stapten zij beiden in het Oudercomité. Ondertussen kon Beatrijs aan de slag bij de Gemeente Hoeilaart waar zij door het vele avond- en weekendwerk en de zorg voor de kinderen minder tijd had voor haar nevenactiviteiten. 

Haar jongste kinderen hielden 1 zaterdag per maand de Wereldwinkel open en toen die naar de VUB trokken werden zij vervangen door hun mama.

Toch is Beatrijs er niet zo maar ingerold. In de jaren 1960-1970 had zij al kennisgemaakt met wat toen nog Ontwikkelingshulp heette en dat zou haar nooit meer helemaal loslaten. Via haar werk aan de Gemeente was zij al een tijdje secretaris van de GROS en toen kwam het besef dat ze dit verder wou doen. De Wereldwinkel was een bijna voor de hand liggende keuze en na haar pensionering wou ze absoluut meer doen voor deze vereniging. Op vraag van de vorige voorzitster/coördinator Eliane Vandenbempt nam ze in augustus 2016 de fakkel over. 

Haar ervaring die ze, dankzij het beroepshalve vele vergaderen, opdeed maakte van haar de geschikte leidster. Nochtans wil ze niet bovenaan gaan staan als de grote leidster, maar vertoeft ze graag tussen de medewerk(st)ers. Van enige hiërarchie of autoriteit is weinig sprake. Uiteindelijk geniet ze nog het meest van de prachtige teamgeest die er momenteel in de WW heerst. Iedereen neemt zijn verantwoordelijkheid en zelfs de beurtrol voor het kuisen van de winkel wordt met de glimlach opgevuld. Van enige vorm van narcisme is totaal geen sprake en dat maakt het zo leuk. 

Tijdens de ledenvergaderingen worden de medewerk(st)ers steevast op de hoogte gehouden van de ontwikkeling in de ‘Fair Trade’ want dat motiveert de mensen enorm. Opvallend is ook hoe vaak klanten meer uitleg vragen over de ‘Eerlijke Handel’ en dan is het vooral belangrijk dat de mensen in de winkel op de hoogte zijn. Gelukkig is er veel interesse vanwege de medewerk(st)ers. Een paar weken terug kende een uitstap van de leden naar Gent een groot succes. Ze bezochten de tentoonstelling 50 JAAR OXFAM WERELDWINKELS in het AMSAB (Instituut Sociale Geschiedenis), waar een nationale medewerker van de beweging een bijzonder interessante uiteenzetting deed over de 50-jarige werking van Oxfam/Wereldwinkels. 

Wie Beatrijs goed kent weet dat zij heel sterk is in het delegeren van verantwoordelijkheden. Zij verstaat de kunst om iedereen te motiveren dankzij de verantwoordelijkheid en het vertrouwen die ze aan iedereen schenkt. Het invullen van de beurtrol voor het openhouden van de winkel, de aankoop en het bestellen van goederen, de boekhouding, de vormgeving, het up to date houden van de informatica en de helpline, het onderhoud van de winkel, het is maar een greep uit de vele taken die het WW-team iedere keer weer tot een goed einde brengt.

Ik ben er wel van overtuigd dat in Hoeilaart, dankzij de tomeloze inzet van vele vrijwilligers, er verschillende, gelijkaardige verenigingen bestaan. Dat ook die verenigingen verdienen om in de kijker te worden geplaatst. Laten we deze week dan ook onze waardering en ons respect blijken voor al wie zich belangeloos inzet voor de anderen. 

[Een bijdrage van Stefaan De Rudder]