Managers

In de wereld van ondernemers worden regelmatig nieuwe managers aangeworven. Trouwens, in de ambtenarij kennen ze er ook wat van, maar dat is een ander soort manager. Daar kom ik straks nog op terug.

In bedrijven beslist de Raad van Bestuur regelmatig om het huidige management te vervangen. Meestal zijn de ‘golden boys’ een paar jaar eerder aangeworven met als eerste opdracht ‘bezuinigen’. Er worden flink wat doelstellingen of zoals in hun jargon ‘goals’ gesteld. Meestal moet er zowat 10 % bezuinigd worden. Na een paar jaar van de meest fantasierijke bezuinigen zit de arme manager op zijn tandvlees en dan blijft er maar één rubriek in de boekhouding over waarop nog heel wat kan bespaard worden: zijn eigen salaris. 

De Raad van Bestuur in al zijn goedertierenheid wil hem dat niet aandoen en biedt hem dan, gewoonlijk met een gigantische gouden handdruk, zijn ontslag aan. Dan zie je vaak een stoelendans gebeuren en gaan de toppers mekaar vervangen aan het hoofd van één of ander bedrijf. Daar krijgen ze steevast de opdracht om te bezuinigen. Jullie raden het al, het gaat dan inderdaad over een besparing van zowat 10 %. 

Waarop besparen ze dan? Wel dat gaat van een beetje minder koffie in de tassen, de koekjes die worden afgeschaft, de velletjes WC-papier die worden geteld en wie weet aan beide kanten te gebruiken, geen privé-telefoontjes meer, het verzenden van e-mails dat wordt beperkt, de kwaliteit van het schrijfpapier dat wordt verminderd tot het inkorten van de middagpauze wat bespaart op elektriciteit, waterverbruik en verwarming.

De volgende manager die wordt aangesteld gaat dan verder met de besparingen op dezelfde items. Tot er geen koffie meer is, WC-papier dat moet worden meegebracht van thuis, telefoontjes die afgetrokken worden van het loon, een verbod op het verzenden van privé e-mails, het schrijfpapier dat dient gebruikt te worden aan beide kanten tot het verbod op het gebruik van licht na 9 uur, het water te gebruiken als drinkwater en de verwarming die vervangen wordt door een dikke trui.

Kort nadat al deze maatregelen werden toegepast en er niks meer te besparen valt wordt de manager, met gigantische gouden handdruk, vervangen door een nieuwe manager. 

De volgende stap is dan een fusie. Ha ja, als er niks meer te besparen valt moeten we met een andere truc komen. Dat wordt dan een stevige onderhandelingsronde tot het bewerkstelligen van het samengaan met een andere firma. Dan vallen de ontslagen, wordt de kantoorruimte per persoon gereduceerd tot het strikte minimum en worden eventuele bonussen geschrapt.  De man die dat in kannen en kruiken krijgt wordt zowaar als topmanager aangesteld en krijgt als eerste opdracht het besparen van zowat 10 % op enz… enz…

In de ambtenarij geldt een totaal andere aanpak. Daar worden agentschappen en maatschappijen opgericht dat het een lieve lust is. 

Bij iedere regeringswissel moeten een aantal cabinetchefs aan de slag worden gehouden en die worden dan aan het hoofd gezet van die agentschappen en maatschappijen. Enige kennis van de materie is niet vereist. Het enige wat belangrijk is, is de politieke steun die de cabinetards genieten. Zij wisselen trouwens zo makkelijk van job als een minister van ministerie. 

Het toppunt is wel dat geen enkele affiniteit met of studie van de branche nodig is. Het is alleen maar als je als jonge werknemer in een of ander ministerie, cabinet of agentschap aan de slag wil dat je een diploma moet kunnen voorleggen. Voor de topmanagers is dat echt niet nodig…

[Een bijdrage van Stefaan De Rudder]