De nieuwe wagen

Germaine en Jules hadden besloten om een nieuwe wagen te kopen. Maar, ook al kende Germaine helemaal niets van auto’s, toch zou zij haar zegje doen over de prijs, de kleur, de grootte, het model enz… Jules van zijn kant, die was al blij dat er een nieuwe auto kwam, want het vehikel waarmee hij zich nu verplaatste was tot op de draad versleten. Niks dan pure ellende, een bron van ergernis, een gevaar voor wie er in zat, een mechanisch wonder dat hij de motor nog aan de praat kreeg.

Tijdens hun tocht naar de garage werd Jules nog eens goed de levieten gelezen door zijn mooi opgetutte echtgenote. ’Hij moest vooral goed opletten en zich niet laten doen door die gladde verkopers’ stelde Germaine. Zij had de prijs bepaald en zoals reeds gezegd zou zij, wat de kleur en het model betrof, wel haar woordje doen. En alstublieft geen gezeur over cylinder-inhoud of paardenkracht want dat vond zij eigenlijk niet zo belangrijk.

Voor Jules was gewoonlijk alles wel goed maar toen hij toch over het interieur begon bleek ook dat al helemaal bedacht door zijn echtgenote. Als enige toegeving kreeg hij medezeggenschap over de kleur van de asbakjes.
In de toonzaal werden zij onmiddellijk ontvangen door een keurig uitziende jongeman die meteen het woord richtte tot Germaine. Zij voelde zich meteen in haar nopjes en liet zich de vleiende complimentjes van de vriendelijke charmeur welgevallen. Na de eerste kennismaking zou hij hun een rondleiding in de chique toonzaal aanbevelen.

Meteen kwam het drietal bij de grote, poepchique modellen terecht die helemaal niet geschikt waren voor hun status en nog minder voor hun portemonnee. Maar Germaine beleefde haar betere momenten en luisterde aandachtig naar de kleurrijke uiteenzetting van de jonge autofreak. Toen Jules op een bepaald moment wilde tussenkomen en argumenteerde dat deze wagens niet meteen spek voor hun bek waren werd hij door Germaine met een vurige blik tot de orde geroepen.

De puur technische informatie werd met veel interesse en evenveel onbegrip beluisterd en toen men bij de nieuwste snufjes kwam was Germaine helemaal in de ban van de mooie woorden van de verkoper. Een automatische versnellingsbak, beweegbare koplampen, zetel- en stuurverwarming, spraaktechnologie, kortom alles wat de moderne auto te bieden had kwam aan bod. Voor Germaine kon het niet genoeg zijn en Jules die deed iets wat hij nooit tevoren had gedaan. Hij begon te tellen. Het koude zweet brak hem meteen uit. Basisprijs plus alle bijkomende opties, het zou hen een bom geld gaan kosten.

Bij het opmaken van de verkoopovereenkomst zat Germaine nog steeds te glunderen. De buren zouden hun ogen uit hun kop kijken en haar schoonbroers en -zussen krijgen heel waarschijnlijk de stuipen van jaloezie wanneer ze met de wagen zullen voorrijden.

Met de levering, een aantal maanden later, kwam ook de ontnuchtering. Toen pas drong het tot het niet meer zo jonge koppel door dat ze hier wel eens een financiële kater zouden kunnen aan overhouden en Germaine verweet Jules dat hij zich weer iets in zijn poten had laten stoppen.

Nog even probeerden ze bij de jonge verkoper om toch een beetje van de prijs af te pingelen, maar toen Germaine met haar meest lieftallige glimlach vroeg of hij er niet iets kon afdoen antwoordde de gladjanus van de garage vastbesloten ‘Jaja, het stof’.

[Een bijdrage van Stefaan De Rudder]