Toch nog even die hospitalisatieverzekering nakijken

Veel mensen hebben zoals ik een hospitalisatieverzekering.  Zo’n verzekering zorgt ervoor dat de ziekenhuisfactuur niet te hoog oploopt zonder dat je je iets moet ontzeggen, zowel qua zorgen als comfort . En eens een bepaalde leeftijd bereikt is dat geen overbodige luxe.  Want niet alleen de dagvergoeding kan duur uitvallen, maar ook de chirurgie, de naverzorging en de medicatie.  Als je eenmaal zo’n verzekering hebt, dan denk je dat je goed voorbereid bent naar de toekomst toe.  En toch kunnen er zich onvoorziene omstandigheden voordoen.

Iets voor de kerstperiode viel een grote witte envelop  — nooit een goed voorteken — in de bus.  De brief kwam van mijn verzekeraar die me meldde dat mijn vroegere werkgever de hospitalisatieverzekering had stopgezet en ik zonder verzekering dreigde te vallen, tenzij ik uit eigen naam — en tegen een aanzienlijke meerprijs — een nieuwe polis zou afsluiten.  De verzekeringsmaatschappij stuurde me een heel aantal voorstellen — vandaar de grote envelop — waaruit ik kon kiezen.  De prijzen liepen erg uiteen: 1209, 1376, 1777, 1944, 2824 en 2991 euro per jaar wel te verstaan.  Bij het zien van deze cijfers kreeg ik het toch even warm, want zo’n meeruitgave jaar na jaar had ik niet voorzien.  En bij het oppervlakkig lezen van de voorwaarden was het me niet echt duidelijk waar het verschil tussen de goedkoopste optie en de duurste vandaan kwam.  Dan maar bellen naar de verzekeraar.  Gelukkig kwam ik bij een vriendelijke meneer terecht die met veel geduld de verschillende opties met me doornam.

Natuurlijk zijn er specifieke zorgen die je in je polis kan laten opnemen of uitsluiten en die leiden tot een prijsverschil. Maar volgens de man aan de telefoon speelt er nog een belangrijke factor die alles te maken heeft de ligging van de gemeente: postcode 1560. In Belgie zijn er grote verschillen in de facturatiepolitiek van de ziekenhuizen, waarbij voor eenzelfde ingreep vaak sterk verschillende bedragen aangerekend worden.  De verzekeraar past daarom een ziekenhuissegmentatie toe: in de meeste ziekenhuizen worden de medische kosten in een eenpersoonskamer terugbetaald.  In een aantal duurdere — lees: Brusselse — ziekenhuizen is er pas volledige terugbetaling indien de patient kiest voor een twee- of meerpersoonskamer.  In een eenpersoonskamer worden de kosten deels terugbetaald. Bovendien moet er nog een extra “bijpremie” worden betaald indien men kiest voor een eenpersoonskamer in een van de volgende drie ziekenhuizen:  Bordet Instituut, Erasmus Ziekenhuis, en UZ Saint Luc.  Zonder deze bijpremie betaalt de verzekerde een persoonlijk aandeel van 50% bij keuze voor een eenpersoonskamer.

Wat is nu de relevantie van dit alles voor een inwoner uit Hoeilaart.  Mensen uit Hoeilaart (en Overijse, Tervuren…) komen terecht in zowel de Brusselse als de Leuvense ziekenhuizen, een aantal ook in Ottignies en Braine l’Alleud.  Zolang men in een ziekenhuis in Vlaanderen verblijft hoeft men zich geen zorgen te maken.  Een verblijf in een eenpersoonskamer met de hieraan gekoppelde honoraria: alles wordt tegen de normale tarieven terugbetaald.  Je kan dus kiezen voor de goedkoopste premie  (1209 Euro). 

Het wordt anders als je in een ziekenhuis in het Brusselse (of Ottignies of Braine l’Alleud) verblijft.  Er is nog niets aan de hand wanneer je in een twee- of meerpersoonskamer ligt, maar in een eenpersoonskamer betaal je een persoonlijk aandeel van 50%.  In de universitaire ziekenhuizen Bordet, Erasmus en Saint-Luc kan dit persoonlijk aandeel mits betaling van een bijpremie worden afgekocht.  Hier betaal je dus de duurste premie.

Het wordt dan toch even uitkijken wanneer je met een ambulance vanuit Hoeilaart of Overijse naar een ziekenhuis wordt gebracht.  Niet alleen is er het gekende taalprobleem — vaak heeft een Brusselse ambulance niemand aan boord die Nederlands spreekt, wat voor problemen kan zorgen wanneer je heel specifieke symptomen wil beschrijven in een andere taal dan je moedertaal.  Nu komt hier ook nog de duurdere tarifering de kop opsteken.  De keuze voor een Leuvens ziekenhuis ligt dan voor de hand, behalve bij hoogdringendheid, want dan brengt de ambulance je naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.  Bij overbrenging naar Saint-Luc doet men er goed aan een tweepersoonskamer te vragen indien men geen volledige dekking heeft.  Anders zou de rekening wel eens heel hoog kunnen uitvallen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!

[Een bijdrage van Eddy Olislaeger]