Hoeilaart verkeersveilig?

Verkeersveiligheid is een sluimerend probleem in Vlaanderen, ook in onze gemeente. Al sinds het jaar 2000 probeert men het aantal dodelijke slachtoffers te doen dalen. Vooral op wegen buiten de bebouwde kom is de overheid erin geslaagd met relatief eenvoudige middelen de ongevalcijfers te verlagen. Maar in de bebouwde kom is de situatie anders. Daar is er een intensieve wisselwerking van verschillende types weggebruikers en zijn er complexe verkeerssituaties. Ondanks de lagere snelheid vallen er nog (te) veel slachtoffers. Die trend ombuigen is een hele uitdaging. Voor recente cijfers: zie de website van StatBel.

De hachelijke verkeerssituatie in Vlaanderen hebben we vooral aan onszelf te danken. Wil niet zowat iedereen liefst in een villa wonen met een tuin eromheen waarin de kinderen kunnen spelen? Heeft deze hunkering naar een groene omgeving er dan ook niet voor gezorgd dat de dorpen zich constant hebben uitgedijd tot ze in elkaar groeiden, met als gevolg dat Vlaanderen geen platteland meer heeft maar een aangesloten suburbaan gebied is geworden? Deze situatie fundamenteel veranderen zal een strak beleid vergen dat decennia lang wordt aangehouden.

Ook in Hoeilaart, gelegen in de nabijheid van een metropool, wordt het verkeer steeds intenser. Onze gemeente evolueert stilaan naar een voorstedelijk gebied. De doorstroming van het verkeer gebeurt vooral in functie van de grote verkeersassen, zeg maar de Brussels Ring, de N275 en de E411. Aan die bijzondere ligging kan de lokale overheid niets veranderen, aan de verkeersstromen doorheen onze gemeente wel. Het sluipverkeer moet worden aangepakt, maar dit vereist coördinatie met andere actoren zoals de buurgemeenten en het Vlaams Gewest. Maar ook met de NMBS. Want ook het openbaar vervoer is een belangrijke factor bij het oplossen van de verkeersproblematiek. Vanuit Groenendaal en Hoeilaart een trein om het kwartier, dat is het objectief van het Gewestelijk Expres Netwerk, (GEN). Waarom zou je dan nog met je auto in de files gaan staan. En is het dan niet hemeltergend dat het GEN maar niet van de grond komt. Van het station Hoeilaart ligt er een ongebruikte “autoweg” naast de sporen van lijn 161A. Je zou met de fiets ongehinderd tot hartje Brussel kunnen rijden, maar de autoweg ligt er ongebruikt bij, en dit al jaren.

Recente ontwikkelingen hebben de laatste jaren de verkeerssituatie nog complexer maken. Denk aan de opkomst van de e-bikes en het groeiende aandeel van fietsers in het verkeer. Dat de fiets in de lift zit is een goede zaak voor alle weggebruikers, maar wegens de zwakke wegeninfrastructuur wordt het nog moeilijker de verschillende verkeersstromen uit elkaar te houden. Vooral daar waar stromen van verschillende types gebruikers elkaar kruisen stelt zich een probleem. Daar vallen ook de meeste slachtoffers. Senioren zijn vaak voetgangers en staan dus meestal zwak in het verkeer. Ze krijgen niet enkel te maken met gemotoriseerd verkeer, maar ook met fietsers die hun plaats in het verkeer opeisen. Ze worden plots verast door een fietser die uit het niets opduikt. Anderzijds zijn er steeds meer fietsende senioren en vooral ook e-bikers die een nieuwe passie voor het fietsen hebben ontdekt. Maar de fietspaden, als die er al zijn, zijn niet voorzien op de bredere en zwaardere elektrische fietsen. Hoe verzoen je al deze noden met als ultiem doel een verkeersvriendelijk Hoeilaart? Dit is een hele klus, en je moet ergens beginnen.

De schoolomgeving werd onlangs verkeersveiliger gemaakt. Alle lof hiervoor! Dat men eerst denkt aan het beschermen van kinderen, dat is alleen maar logisch. Logisch is ook dat men vervolgens ook denkt aan andere verkeerssituaties waar zwakkeren bescherming nodig hebben. Zo ook de omgeving van het sportcentrum Koldam. Nu het vroeger donker wordt, verloopt het verkeer er chaotisch, vooral rond 8 ’s avonds wanneer de enen toekomen op het moment dat de anderen weggaan. Op de parking is het als voetganger zoeken om een uitweg te vinden uit de wirwar van manoeuvrerende auto’s. De schaarse verlichting (besparingen?) maakt de ellende alleen maar erger. Aan- en uitrijdende wagens blokkeren mekaar. Fietsers en voetgangers zoeken hun weg in de duisternis en proberen de auto’s te ontwijken. Het voetpad ligt er ongebruikt bij, omdat je er geen steek voor je ogen ziet, Volgende keer dan maar een zaklamp meebrengen. En hopen dat een jaar na de opening van de blitse sporthal ook de weg ernaar toe en de verlichting wordt aangepakt. Voor de Hoeilaartse senioren en alle anderen die gebruik maken van de sportinfrastructuur is dit een prioriteit. Ook dit is verkeersveiligheid. En hier kan het College van Burgemeester en Schepenen wel het verschil maken!.

Hoeilaart telt nog meer “zwarte punten” dwz gevaarlijke verkeerssituaties. Zo is de Charlierlaan die het centrum in twee stukken snijdt een gevaarlijke zone. Er mag tot 30km/uur worden gereden, maar daar houden vele automobilisten zich niet aan. De infrastructuur zet de weggebruikers er ook niet toe aan om langzaam te rijden. Ook op het Gemeenteplein komt tijdens de spits een verkeersstroom op gang die vertrekt vanuit Jezus-Eik en haar weg verderzet via de Charlierlaan en Waversesteenweg. Ook hier geldt maximum 30km/uur, maar je neemt risico’s als je hier tijdens de spits de rijweg oversteekt. Een sliert auto’s wil dringend de verkeerslichten op het kruispunt van de Charlierlaan voorbij. Automobilisten stoppen ongaarne om voetgangers le laten oversteken want ze zien in de verte dat het licht op groen staat. Voetgangers voelen zich onveilig omdat er nergens een zebrapad te bespeuren valt. Het Gemeenteplein werd nauwelijks een paar jaar geleden gronding vernieuwd, maar de verkeersveiligheid is nog steeds zoek.

Hoeilaart verkeersveilig? Er is nog heel wat werk aan de winkel!

Wil je graag reageren. Dat kan via het vakje hieronder.

[Een bijdrage van Eddy Olislaeger]