Hoeilaart-Lourdes-Hoeilaart

Met de fiets trokken ze eropuit. Marie-Anne Neirynck en Hans Fischbach, een jong koppel van, hou jullie vast, 77 en 88 jaar jong. Ze leerden elkaar kennen tijdens een kookcursus in Tervuren en met hun respectievelijke echtgenoten speelden ze regelmatig met de kaarten. Nadat ze beide weduwe en weduwnaar waren geworden besloten ze om het samen te proberen. In hun knus appartement in de Willem Matstraat genieten ze beiden van hun pensioen en kijken zij terug op een welgevuld leven.

Hans, afkomstig uit Zwitserland en een ex-topman bij Honeywell en General Electric, verbleef in een vorig leven gedurende 11 jaar in Stockholm en Marie-Anne kwam vanuit het West-Vlaamse Ingelmunster naar het Brusselse waar zij, samen met haar toenmalige echtgenoot, verschillende handelszaken openhield en hadden dus al een heel parcours afgelegd. 

Hij bleek algauw een echte globetrotter te zijn terwijl Marie-Anne hard werkte in de verschillende winkels.

Een van zijn eerste wapenfeiten was de New Yorkse marathon die hij in 1985 met succes afrondde. Later zou hij een wandeltocht van Rotterdam naar Nice langs de GR 5, en hou je vast, een fietstocht over Noorwegen, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen en Duitsland, zowat 13.000 km, tot een goed einde brengen. 

Marie-Anne die wilde nog graag eens naar Lourdes, een streek waaraan ze zoveel mooie herinneringen had. Hans vond dat een prima idee als het maar met de fiets was. Meteen werd aan de voorbereidingen begonnen en werd door hem een prachtige tocht uitgestippeld. Helaas strooiden de verschillende Corona pandemieën roet in het eten en een paar gezondheidsproblemen vorig jaar noopten hen tot het uitstellen van dit nieuwe avontuur.

Maar op 17/4/23 was het zover. De eerste rit ging van Hoeilaart naar Soignies. 60 km langs de welriekende hyacinten met een eerste overnachting in de mooie villa Theresa uit de 17de en 18de eeuw. De tweede dag bracht hen mede dankzij de fietsknooppunten, 81 km verder in Valenciennes. Daar at Hans voor de eerste keer in de MacDonalds, iets wat volgens hem niet voor herhaling vatbaar is. De volgende dag, na 108 km, kwamen ze in Saint-Quentin waar de Schelde zijn oorsprong heeft.

En zo ging het verder langs de Franse départementals, vaak goed berijdbaar maar ook stukken die er van minder goed tot slecht bijlagen. 

Iedere dag was er de zoektocht naar een geschikt hotel wat dikwijls tot hilarische toestanden leidde. Betalen kon vaak alleen met een digipas die hier niet gebruikelijk is, maar in Frankrijk veel wordt gebruikt. Dan maar de dochter bellen die vanuit België het nodige kon doen. Ook VAB liet hen in de steek want toen de fiets van Hans defect was werd hen gemeld dat de verzekering in Frankrijk niet voor de nodige dekking zorgde. Gelukkig kon, na een lange zoektocht, een fietsenmaker gevonden worden die het euvel kon verhelpen. En zo ging het dag na dag. Maar iedere tegenslag of moeilijkheid werd met de glimlach aangepakt en op een bewonderenswaardige manier bereikten zij het wereldberoemde bedevaartsoord.

Op de terugweg via de Camargue en ‘le Midi’ met nog 5 ritten voor de boeg, begaven de remmen van Hans het voor een tweede keer en van een eventuele herstelling was ditmaal geen sprake meer. Een beetje een domper op het enthousiasme want ze waren uiteraard heel graag met de fiets in Hoeilaart toegekomen. De trein en TGV was op dat moment het beste alternatief.

Ik mocht het zeer gedetailleerde reisverslag van de beide fietsfanaten inkijken en uiteindelijk getuige zijn van een 45-daags grandioos avontuur. Wat een mens op zo een tocht allemaal tegenkomt grenst aan het ongelooflijke maar alle steden en plaatsen beschrijven zou ons te ver leiden.

Ondertussen laten deze zeer vriendelijke, ondernemende mensen het niet aan hun hart komen en zij blijven verder rondfietsen in de wijde omgeving. 

Marie-Anne en Hans, geniet maar verder zoals het jong-gepensioneerden betaamd, en ik ben benieuwd naar jullie volgende avontuur.  

[Een bijdrage van Stefaan De Rudder]