Ieder van ons heeft zo zijn stokpaardje, het mijne is nieuwe talenten zoeken om onze Seniorenraad 55+ te versterken. In het “parkpaviljoen” van het gemeentelijk Ruusbroecpark leerde ik onder andere een fantastische vrouw kennen, een seniorvriendin met veel humor en zeer creatief, Marie-Madeleine Van Laethem (1923-2016). Ze werd in Idegem geboren doch vertoefde ooit eveneens in Hautmont, nabij Maubeuge (Frankrijk), dat was voor Marie-Madeleine en mezelf de aanleiding tot het zingen van
“Tout ça n’vaut pas
Un clair de lune à Maubeuge
Tout ça n’vaut pas
Le doux soleil de Tourcoing (Coin-coin! oh je vous en prie)
Tout ça n’vaut pas
Une croisière sur la Meuse
Tout ça n’vaut pas des vacances au Kremlin-Bicêtre”
Eerst af en toe en nadien regelmatig kwam haar enige zoon Rohny Van de Casseye haar naar de wekelijkse seniorenontmoetingen brengen en afhalen. Ondertussen vernam ik dat Rohny industrieel ingenieur was, misschien al gepensioneerd dus een potentiële kandidaat voor onze 55+ adviesraad. De zorgen voor zijn moeder en zijn belangrijke projecten waren niet verenigbaar met het vrijwilligerswerk in onze raad. Geduld is een schone deugd die loont. Wanneer onze webmaster, Eddy Olislaeger, me zijn communicatieplan voorstelde vroeg ik hem om Rohny te motiveren voor onze Werkgroep Informatie Communicatie, en “the rest is history”.
Tijd om onze Hoeilaartse 55-plussers beter te informeren over de boeiende carrière en hobby’s van onze dorpsgenoot, voorzitter van Innovatie Vereniging Vlaanderen vzw – http://ivv-vzw.be
Buurtpreventie Hoeilaart ijvert voor meer veiligheid, RVdC voor ondermeer betrouwbare medische apparatuur.
We kennen hem al van het repair café waar hij helpt bij het herstellen van elektrische apparaten.
Door zijn grote interesse in wetenschap en techniek, zocht hij op het einde van zijn beroepscarrière mogelijkheden om later actief te blijven in zijn vak, maar als vrijwilliger. Hij was al jaren jurylid van Innova (uitvindersbeurs) en van Jeugd en Wetenschap (projecten wedstrijd voor scholen). Zijn toetreding tot de uitvindersvereniging “IVV – Innovatievereniging Vlaanderen” was de kers op de taart. Hier vond hij collega-uitvinders met dezelfde passie, in verschillende domeinen. De vereniging heeft tot doel kandidaat-uitvinders bij te staan bij het lanceren van een mogelijk project. De leden van de vereniging komen uit verschillende vakgebieden en kunnen de kandidaten helpen bij het aanvragen van een octrooi en een idee geven van juridische en financiële valkuilen.
Door de uitbouw van het internet vinden de kandidaten nu veel meer informatie en komen ze minder naar het IVV. Bijgevolg werd de activiteit van de vereniging stilaan verlegd naar een rol van “consultancy” met praktische hulp en opvolging van projecten.
De taak van Rohny is voornamelijk ondersteuning bieden bij het concept, de plannen en het op punt stellen van een prototype. Zo werkte hij mee aan het ontwikkelen van een “slaapdetector” (met octrooi) voor bussen en vrachtwagens, een project dat intussen gecommercialiseerd is door een busmaatschappij in Diest. Zijn grootste project, waar hij reeds jaren mee bezig is, betreft een telegeneeskundig systeem voor “beroerte analyse (stroke)” in ziekenwagen (eveneens met octrooi), in samenwerking met het UZ Jette. Bij een beroerte is tijd een belangrijke factor en de behandeling is levensnoodzakelijk binnen de 3 uur. Een visuele verbinding met camera onderzoekt en analyseert de toestand van de patiënt, vanop de plaats van de aanval tot in het ziekenhuis. De neuroloog, die de beroerte opvolgt, heeft zo reeds heel wat gegevens op het moment dat de patiënt in het ziekenhuis binnenkomt en wint dus kostbare tijd, die het verschil kan maken tussen leven en dood. Alle noodzakelijke testen, bloeddruk, suiker enz… worden reeds in de PIT-ziekenwagen uitgevoerd en via 4G of satelliet doorgestuurd naar het ziekenhuis. Er is ook wisselwerking met de patiënt, die de medische “beroerte analyse vragenlijst” reeds in de ziekenwagen beantwoordt.
In deze digitale tijd, lijkt het doorsturen van camerabeelden een eenvoudige zaak, maar dat is het niet. De zieken wagen verplaatst zich aan hoge snelheid, en toch moeten de beelden stabiel en zeer nauwkeurig zijn. De medische apparatuur, verbonden aan het camera systeem moet zeer nauwkeurig werken en een officiële medische keuring ondergaan bij wijziging van het kleinste onderdeeltje. Bovendien werkt het 4G-netwerk niet op dezelfde manier in alle regio’s (denk maar aan Brussel waar de normen laag zijn) … allemaal problemen die moeten opgelost worden. De wettelijke testperiode voor alle medische apparatuur dient volledig gerespecteerd te worden.
Het ganse systeem met camera en medische apparatuur zit in een 3D-gedrukte behuizing en weegt maar 2 kg. Het lijkt een mooi valiesje aan het plafond van de ziekenwagen bevestigd. Het systeem wordt momenteel in een 5-tal ziekenwagens in België gebruikt en staat op het punt om op grotere schaal geproduceerd te worden. Dan is de taak van Rohny af.
Een andere activiteit is zijn deelname aan de projecten van Creola vzw in Overijse. Hier ontwierp en bouwde hij mee aan prototypes voor zonne-ovens voor Kenia, evenals waterpompen en waterzuiveringstools. Door gebruik van de zonne-oven moet de plaatselijke bevolking niet kilometers ver te voet (elke dag) om hout te vinden om te koken. De zonne-oven vangt de zonnestralen op in een systeem van reflecterende spiegels, in de juiste hoek, en dit tot een temperatuur van 550°C. Een student nam dit op in zijn eindwerk en vertrok dan voor lange tijd naar Kenia om het gebruik te tonen en om aan een technische school aan te leren hoe de zonne-ovens gebouwd moesten worden, zodat ze nadien in de verschillende dorpen hun kooksystemen konden bouwen en zo in eigen behoeften voorzien. Een pittig detail : de houten behuizing werd door de plaatselijke scholen aangepast door gebruik te maken van gedroogde bladeren van de waterhyacinten waarmee sterke manden gevlochten werden. Gezien de waterhyacinten in de meren in Afrika een echte plaag vormen, waardoor de meren dichtslibben, was dit opnieuw een ecologische opsteker.
Dit was een greep uit de projecten waar hij zich zoal mee bezighoudt.
(Een bijdrage van Gilberte Marchand)