Op een doodgewone, doordeweekse avond, kwam zijn vrouw een uur later thuis dan gewoonlijk. Niets om zich ongerust over te maken, maar haar gewoonte was het niet. Hij vroeg dan ook wat er gebeurd was en zijn lieve eega vertelde dat ze op het werk al maanden met de pronostiek speelden en dat ze een klein bedrag hadden gewonnen. ‘We zijn dan meteen iets gaan drinken om de winst te vieren’ vertelde zij blijgezind.
Een paar maanden later gebeurde hetzelfde. Vrouwlief kwam niet thuis op het normale uur en deze keer was de vertraging behoorlijk lang. ‘ Ha ja’ zei ze. ‘We hebben weer gewonnen met onze pronostiek en deze keer was het de moeite. Kijk, ik heb meteen die nieuwe mantel gekocht die ik al zo lang wilde hebben’ vertelde ze hem. En inderdaad hij kon met zijn eigen ogen vaststellen dat zijn vrouwtje een mooie, heel waarschijnlijk niet goedkope mantel had meegebracht.
Weer een hele tijd later kwam mevrouw héél laat naar huis, op een bijna onmenselijk uur. Mijnheer maakte zich behoorlijk ongerust, maar weer had zijn liefste een plausibele uitleg. Het gekende verhaal van de winst van de pronostiek die ze meteen verzilverd had tegen een prachtige auto. ‘we wilden al lang zo graag een mooie auto en deze keer was onze winst fantastisch’ zei ze, ‘ik heb niet getwijfeld en ben meteen die auto gaan bestellen’.
De zaterdag daarna was het prachtig weer en het leuke koppel hadden de hele namiddag in de tuin gewerkt en hij maakte aanstalten om naar de badkamer te gaan. Toen vroeg ze : ‘schat, wil je mij een lekker warm bad vullen, dat gaat mij zeker deugd doen’. Waarop hij zich naar boven begaf en meteen de kraantjes liet lopen.
Een half uur later was hij blijkbaar nog niet klaar en ging ze toch maar eens een kijkje nemen. Ze zag haar ventje op zijn knieën voor het bad zitten en hij woelde met zijn ene hand in het water. ‘Hewel’ zei ze, ‘wat ben je aan het doen’. ‘O’ zei haar ventje een beetje verbauwereerd, ‘het water was zo heet dat ik het een beetje moet laten afkoelen want anders zou je nog wel eens jouw pronostiek kunnen verbranden’.
[Een bijdrage van Stefaan De Rudder]