Het jaartal ontsnapt mij nu even maar het was tijdens hèt voetbalevenement in Engeland: de Cupfinal. Dat de Engelse supporters heel erg fanatiek zijn bewijst het volgende verhaal.
Ongeveer 85.000 supporters van Manchester United en Liverpool verdrongen zich voor de poorten van het fantastische Wembleystadion in Londen. Helaas zouden er voor velen geen tickets meer zijn en moesten zij buiten aan de poorten proberen een glimp op te vangen van het spektakel dat zich op de prachtige grasmat afspeelde.
Beide ploegen hadden geen al te beste reputatie als het over hun supporters ging. Zij waren uitgedost in de clubkleuren. Het aangezicht beschilderd in dezelfde tinten en vaak gewapend met rookbommen, lawaaierig tuig en steevast onder invloed van alcohol die buiten het stadion rijkelijk vloeide.
Voor aanvang van de wedstrijd werd er, onder begeleiding van een dirigent, aan ‘community singing’ gedaan en werden de traditionele voetballiederen uit volle borst meegezongen. De sfeer zat er lang voor de wedstrijd dan ook al goed in.
Dat jaar was onze vriend Kobe er dankzij een Engelse vriend in geslaagd om een ticket te bemachtigen en al heel vroeg begaf hij zich naar de tribunes. Stilaan maar zeker liep het stadion eivol maar tot grote verbazing van onze vriend bleven een paar zitplaatsen in de rij voor hem onbezet.
Het liep al tegen 3 uur aan en de spelers kwamen uit de tunnel gewandeld en stelden zich op net voor de hoofdtribune met de koninklijke loge. Prins Filip zaliger kwam naar beneden om de spelers te groeten. Nog steeds waren er twee plaatsen vrij.
Tijdens het spelen van het ‘God save The Queen’ werd het muisstil en Kobe kreeg rillingen over het hele lijf, zo indrukwekkend was het hele gebeuren. Ondertussen kwam een man langs de trappen naar boven en jawel hoor, hij ging zitten op een van de twee vrij gebleven plaatsen. Getooid in het helrood van Liverpool en gewapend met allerlei attributen ging hij parmantig zitten. Even later werd de aftrap gegeven en onder luide aanmoedigingen gaven de spelers het beste van zichzelf. De plaats rechtover Kobe bleef echter leeg terwijl er buiten het stadion duizenden ontgoochelde fans nog stonden te drummen.
Meer en meer mensen keken mekaar met vragende blikken aan. Hoe was het mogelijk dat die ene plaats onbezet bleef.
Nieuwsgierig als hij was trok Kobe zijn stoute schoenen aan en vroeg aan de Liverpool supporter of hij enige verklaring had voor de lege stoel. En jawel hoor, de man vertelde hem dat dat de plaats was die voorzien was voor zijn echtgenote maar dat die helaas enkele dagen geleden overleden was. Een beetje verbouwereerd condoleerde Kobe de man en vroeg of hij geen familielid of vriend had kunnen meebrengen naar de wedstrijd.
Waarop de man nogal onverschillig antwoordde ‘nee, dat ging niet want die zijn met zijn allen naar de begrafenis’.
[Een bijdrage van Stefaan De Rudder]
