Leven en liefde in post Corona

26 november 2022By With 1 comment

Een kuchje…nog een kuchje.  Droog kort.  De nacht duurt lang en de kuchjes volgen elkaar steeds sneller op.  Dan toch maar beslissen om naar de sofa verhuizen om met mijn gekuch mijn man niet wakker te maken. De poes aarzelt geen seconde en vergezelt  me.  Zo gauw ik lig installeert ze zich languit op mij. Maar al dat gekuch doet mijn lichaam steeds weer opveren en dat  vindt ze maar niets. Uiteindelijk vlijt  ze zich aan mijn voeten en al snel hoor ik haar zacht ronken.

De nacht vordert langzaam.  De gedachte ‘ zou het corona kunnen zijn?’, schuif ik meteen terzijde.  Met vier inentingen in het totaal, veel bewegen in de buitenlucht en afstand houden op het openbaar vervoer lijkt dit mij onmogelijk. Gerustgesteld door die gedachte glijd ook ik eindelijk het dromenland in.

’s Morgens bij het wakker worden is er geen vuiltje meer aan de lucht of anders gezegd; er is geen kriebeltje meer in de keel. Tijd om boodschappen te doen en klusjes te klaren. Bij mama die een assistentiewoning huurt https://www.hoeilaart.be/assistentiewoningen-de-weyngaerd  ga ik op de middag  oogdruppels in doen. Door haar bevende handen wordt dit voor haar een bijna onmogelijk klusje.  Meer dan 2x per dag kan de thuisverpleging niet langskomen en dus zorg  ik voor de middagdruppels. Na de middag ga ik wat rusten, het is ongewoon voor mij, maar nodig.  Wakker worden met  hoofdpijn, keelpijn, koorts en een hoest die van diep komt. Dan toch maar vlug met mondmasker aan enkele zelftesten kopen. We zitten immers door onze voorraad. De bijsluiter moet ik niet meer lezen. Ondertussen weet ik wel hoe die test moet uitgevoerd worden. In tegenstelling tot vorige testen zie ik hoe er zich zich al snel twee streepjes aftekenen op het het stripje. Dus toch?! De koorts blijft stijgen. Dan maar snel enkele dafalgans, eten en wat kleren meegrissen vooraleer té hoge koorts mij van een verplaatsing zou weerhouden. In mijn kleine  huisje trek ik mij in afzondering terug.  Het lijkt  de beste manier om te  vermijden dat ik een permanente besmettingsbron blijf voor mijn man.

Maar… heb ik heb ik hem al niet aangestoken? Hij mailt dat zijn zelftest negatief is.  Wat met mama? Nadenken over mijn recente contacten en dan deze mensen een berichtje sturen.
 
Een dafalgan later een mailtje naar Den Dumberg sturen om te zeggen dat ik wegens covid de komende dagen mama haar oogdruppels niet kan geven. Kunnen ze ons helpen?  Nog diezelfde avond, lang na de officiële werkuren, komt het geruststellend antwoord. Net  zoals wanneer ik met vakantie ben,  kan mama op de middag naar het dagverzorgingscentrum gaan om zich te laten helpen. Het is  een opluchting. ‘Dank je’ antwoord ik en dat meen ik ook.

Twee  dagen later tegen de avond komt dan het bericht van mijn  echtgenoot dat hij ook met besmet is, koorts heeft en zich ellendig voelt. Mijn vertrek heeft dus niet geholpen. De volgende ochtend ga ik opnieuw naar huis.  Vrienden doen boodschappen voor mama, buren doen boodschappen voor ons en ook op familie kan ik beroep doen.  Die solidariteit maakt het leven gemakkelijker en ik voel mij er dankbaar om. 

Ja beste lezer,  Covid is dus langs geweest en zat in het prille begin in een onschuldig ogend kuchje verscholen. Het is duidelijk dat alle inentingen en boosters ten spijt je nooit voor de volle 100 % beschermd bent en dat voorzichtigheid geboden blijft.  In mijn geval was ergste leed snel geleden maar ongewild heb ik toch anderen besmet en je weet nooit hoe dat uitdraait. Gelukkig kon ik voor mama beroep doen op Den Dumberg en kon ik rekenen op vrienden, buren en familie.

Wat als het je plots als alleenstaande overkomt dat je  in isolatie moet blijven? Het is inderdaad een vraag die je je beter op voorhand stelt.

In goede verstandhouding  leven met buren, vrienden en familie lijkt mij al  een zeer goed begin. Het is niet alleen veel aangenamer leven maar zij vormen het netwerk waarop je kan terugvallen wanneer je plots je huis niet meer uit mag/kan. Natuurlijk ben jij dan ook automatisch een schakeltje in hun netwerk. Zo werkt solidair samenleven.
Misschien is het ook handig om op voorhand een lijstje op te stellen van lokale handelaars die aan huis leveren en kan je uitzoeken op welke dagen zij jouw straat bedienen.

Vermits vele senioren zorg dragen voor oudere senioren kan isolatie of ziekte  ervoor zorgen dat ze hun zorgtaak tijdelijk niet kunnen uitvoeren. Je kan dan als mantelzorger of hulpbehoevende senior voor hulp terecht bij het reeds eerder aangegeven dagverzorgingscentrum https://www.hoeilaart.be/dagverzorgingscentrum-de-wijnstok-0 , maar ook kan je contact nemen met het centrum voor kort verblijf   https://www.hoeilaart.be/centrum-voor-kortverblijf . Aarzel ook niet bij  de dienst thuiszorg Hoeilaart je licht op te steken via hof.ten.doenberghe@hoeilaart.be. Hier kan je ook terecht voor levering van warme maaltijden tegen een vooraf te bepalen vergoeding.

Heb je echter bijkomende medische verzorging nodig dan kan je niet alleen je licht opsteken bij je eigen ziekenfonds maar kan je ook bij de adressen in bijgevoegde pdf terecht. https://www.hoeilaart.be/sites/default/files/media/overzicht_thuisverpleging_hoeilaart.pd. Uiteraard is hier een attest van de behandelende arts voor nodig. 


Zo, dit was het dan voor deze regenachtige en grijze dag. Als deze nieuwsbrief verschijnt maken we echter al snel de overstap naar December en kunnen we leven in afwachting van de winterzonnewende en de belofte van langere dagen.

Zorg goed voor jezelf.

[Een bijdrage van Mieke Maerten — 20 november 2022]