Esther is het 8-jarig dochtertje van schepen Annelies Vanderlinden die onder meer bevoegd is voor seniorenbeleid. Ook zij beleefde de ommezwaai door coronamaatregelen intens mee en zag heel wat veranderen in haar dagelijks leven. Van onbezorgd spelen in de tuin tot nieuwe leerstof krijgen van ‘juf mama’ of het gemis van de vriendjes… zowel jong als minder jong moesten noodgedwongen wennen aan een nieuwe situatie. Ja hoor, ze was al een keer geïnterviewd en vond het dus helemaal niet erg dat ik via de computer een praatje met haar wou slaan voor de ‘senioren-krant’. Ze was er dus helemaal klaar voor om met mij een videogesprek te hebben. De vrolijke spraakwaterval vertelt:
“Ik zit in het 3de leerjaar in basisschool het Groene Dal waar we met 24 in een klas zitten in het nieuwe schoolgebouw. Mooie frisse kleurtjes en veel nieuw materiaal daar maar het is wel een beetje raar dat er veel op kleutermaat gemaakt is en ‘de groten’ dus bijvoorbeeld aan lage wasbakken hun handen moeten wassen. Ik ga graag naar school en het is nu veel leuker want vroeger zaten we maar met 2 klassen in een oud gebouw dat los stond van de rest.”
Esther zal het wel van geen vreemden hebben… Mami Gaby en Opi Roger waren jarenlang uitbaters van ’t Betenland waar altijd heel wat vrienden veel plezier maakten. Die vriendjes heeft Esther zeker ook gemist:
“Ik mis zwemmen maar gelukkig staat er ook een zwembad in de tuin met ringen om naar te duiken. Zeker toen het mooi weer was, heb ik veel gezwommen en in de tuin gespeeld. Saga, de hond van peter Marc is mijn grote vriend om mee te wandelen en te spelen. Leren fietsen op het gras vond ik vroeger niet zo leuk omdat het nog niet goed lukte maar nu het rustig was in de straat, ben ik daar blijven oefenen. En nu fiets ik met mama al richting Overijse en zo konden we samen toch wel een keer op stap”.
“Omi en Opi heb ik zeker gemist omdat we niet zo veel op bezoek mochten hoewel ze naast ons wonen. Nu het weer mag, spelen we heel vaak monopoly samen en ben ik zo blij dat ik er terug meer langs kan gaan. Omdat onze bubbels groter mogen worden, mogen er nu ook terug een keer vriendjes op bezoek komen. De mama’s en papa’s kunnen dan op ons terras zitten (en een pintje drinken ☺) terwijl wij spelen. Dat heb ik wel echt gemist! En ook het Chirokamp mag doorgaan! Gelukkig want ik heb daar echt naar uitgekeken.”
Het ‘in ons kot blijven’ was voor iedereen zeker wel wennen, zo ook ten huize Vanderlinden.
“Papa werkt vooral buitenshuis maar mama moest nu vooral thuiswerken en ook vergaderen ging vooral via de computer thuis. Ik kon nu thuis wel meer grapjes uithalen en mama en papa een keer goed laten schrikken soms om hen te foppen. Maar ik moest zelf ook via de computer les volgen en oefeningen en huiswerk maken. Dat vond ik toch niet altijd plezant want ik ga liever naar school. Mama heeft wel veel tijd vrijgemaakt om mij te helpen bij het schoolwerk zodat ik ook niet te veel afgeleid werd. Maar zij wel hoor… dan was er weer telefoon of mail, dan een vergadering via de computer,… maar de deur van het bureau kon gelukkig dicht zodat ik toch nog een beetje lawaai mocht maken ☺. Om het allemaal duidelijk te regelen, hebben we een dagplanning gemaakt zodat ik ook weet hoe de dag zal verlopen.
Vanaf volgende week (het is nu begin juni) mogen we terug meer doen, gaan cafés en restaurants open en mag Esther weer bijna elke dag naar school. Wat wil je daar nog over vertellen aan de Hoeilaartse senioren, Esther?
“Ik kijk er zeker naar uit om terug naar school te gaan, dat we terug een beetje meer volk mogen zien en dat we terug op restaurant mogen!! Dat heb ik ook wel gemist. Aan alle senioren wens ik een goeie zomervakantie en ik hoop dat iedereen zich goed blijft verzorgen. Wat wel weg mag, is dat coronavirus. We moeten allemaal geduld hebben en dan komt dat zeker wel goed!”
[Een bijdrage van Marijke De Rudder]
